ส่วนที่ 1 ข้อมูลทั่วไปของหมู่บ้าน
ประวัติความเป็นมา
“ลูโบ๊ะซามา”
เป็นชื่อหมู่บ้านหรือ “กำปง”ที่ตั้งขึ้นโดยบรรพบุรุษในสมัยก่อน
ที่ได้อพยพมาจากแหลมมลายู เข้ามาปักหลักในเขตประเทศไทย
เพื่อประกอบอาชีพ ทำนา เนื่องจากสภาพพื้นที่ของหมู่บ้านลูโบ๊ะซามาในสมัยก่อน เป็นที่ราบลุ่มและบึงใหญ่และลึก อยู่
2 แห่ง
“ลูโบ๊ะ”
หมายถึง “บึง” “ซามา” หมายถึงน้ำพริก (บึงน้ำพริก) จึงกลายเป็นบ้านลูโบ๊ะซามา จนมาถึงทุกวันนี้ บ้านลูโบ๊ะซามา เดิมอยู่ที่หมู่ที่ ๒ ตำบลปาเสมัส และได้รับการประกาศจัดตั้งหมู่บ้านใหม่ จากกระทรวงมหาดไทย กรมการปกครอง
เมื่อวันที่ ๗ ธันวาคม
พ.ศ. ๒๕๔๘ มาเป็นบ้านลูโบ๊ะซามา หมู่ที่ ๘
ตำบลปาเสมัส อำเภอสุไหงโก-ลก จังหวัดนราธิวาส
โต๊ะสะแลแม เป็นบุคคลที่ชาวบ้านเคารพนับถือและเป็นที่พึ่งในยามเจ็บป่วย
เนื่องจากโต๊ะสะแลแม เป็นหมอชาวบ้านมีความรู้ทางไสยศาสตร์
มีความเชื่อกันว่าสามารถรักษาคนเจ็บไข้ได้ทุกประเภท จึงเป็นที่มาของชื่อ โต๊ะสะแลแม ซึ่งหมายถึง
ผู้นำที่ยิ่งใหญ่ ผู้รอบรู้ ผู้ครองเมืองในสมัยก่อนชาวบ้านประกอบอาชีพทำนา
ทำไร่ เมื่อถึงคราวเก็บเกี่ยวทุกคนต่างช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ข้าวปลา
อาหารต่างๆแทบไม่ต้องซื้อ โดยเฉพาะพื้นที่ตรงนี้ ปลาชุกชุมมาก มีเรื่องเล่าต่อๆกันมาว่ามียายหลานคู่หนึ่งไปหาปลา
และได้นำเสบียงอาหารใส่ห่อเพื่อไปรับประทาน เมื่อมาถึงบึงใหญ่ ทั้งคู่ก็เริ่มตกปลาไปเรื่อยๆ
จนกระทั้งเที่ยง เริ่มหิวข้าว จึงแกะห่อข้าวซึ่งมีถุงน้ำพริกอยู่
ยังไม่ทันจะกินถุงน้ำพริกก็หล่น
ลงในบึงแห่งนี้ จึงพากันกลับบ้านและยายได้เล่าเหตุการณ์ให้โต๊ะสะแลแมฟัง หลังจากนั้นเป็นต้นมา เมื่อยายออกไปหาปลา โต๊ะสาแลแมก็มักจะพูดว่าไปตกปลาที่
“ลูโบ๊ะซามา”
จึงเรียกกันติดปากว่า
ลูโบ๊ะซามามาถึงทุกวันนี้
3.
พื้นที่ทั้งหมด ๒๐,๓๐๐ ไร่ หรือ
๑๓ ตารางกิโลเมตร
4. อาณาเขต
บ้านลูโบ๊ะซามา ตั้งอยู่ในตำบลปาเสมัส อำเภอสุไหงโก-ลก จังหวัดนราธิวาส ห่างจากอำเภอสุไหงโก-ลก ไปทางทิศเหนือ
ประมาณ ๔ กิโลเมตร
ห่างจากจังหวัดนราธิวาส ไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ กิโลเมตร มีอาณาเขตติดต่อ ดังนี้
ทิศเหนือ ติดต่อกับ หมู่ที่
๒ บ้านตือระ ต.ปาเสมัส อ.สุไหงโก-ลก
ทิศใต้ ติดต่อกับ หมู่ที่
๗ บ้านกวาลอซีรา ต.ปาเสมัส อ.สุไหงโก-ลก
ทิศตะวันออก ติดต่อกับ หมู่ที่ ๔
บ้านมือบา ต.ปาเสมัส อ.สุไหงโก-ลก
ทิศตะวันตก ติดต่อกับ หมู่ที่ ๓
บ้านลูโบ๊ะกง ต.ปาเสมัส อ.สุไหงโก-ลก
5.
ลักษณะภูมิประเทศ
มีสภาพภูมิอากาศแบบมรสุมเขตร้อน มี
๒ ฤดู คือ
ฤดูร้อน เริ่มตั้งแต่เดือนกุมภาพันธุ์ ถึง
เดือนพฤษภาคม และฤดูฝน เริ่มตั้งแต่เดือนมิถุนายน ถึง เดือนกรกฎาคม ปริมาณน้ำฝนโดยเฉลี่ย ๘.๙
มิลลิเมตร/ปี
6.
จำนวนประชากรรวมทั้งสิ้น ๑,๕๕๓ คน แยกเป็น ชาย ๗๔๗ คน
หญิง ๘๐๖ คน
6.1 ผู้สูงอายุ (อายุ 60 ปี บริบูรณ์ขึ้นไป
) รวมทั้งสิ้น ๑๑๐ คน แยกเป็น ชาย ๔๗ คน
หญิง ๖๓ คน
6.2
คนพิการ รวมทั้งสิ้น ๓๐ คน
แยกเป็น ชาย ๑๑ คน หญิง
๑๙ คน
7.
จำนวนครัวเรือน ๒๖๕ ครัวเรือน
8.
การประกอบอาชีพ
8.1 อาชีพหลักของครัวเรือน
8.1.1 อาชีพ รับจ้างทั่วไป จำนวน ๑๖๗ ครัวเรือน
8.1.2 อาชีพ ทำสวน จำนวน ๖๓ ครัวเรือน
8.1.3 อาชีพ ค้าขาย จำนวน ๒๕ ครัวเรือน
8.1.4 อาชีพ ข้าราชการ จำนวน ๑๐ ครัวเรือน
8.2 อาชีพเสริมหรืออาชีพรอง
8.2.1 อาชีพ เย็บตับจากสาคู จำนวน
๒๗ ครัวเรือน
8.2.2 อาชีพ หาของป่า จำนวน ๑๒ ครัวเรือน
9.
ผู้ว่างงาน จำนวน
๓๔ คน แยกเป็น
9.1 กลุ่มอายุ 13 – 18 ปี จำนวน ๑๘ คน
9.2 กลุ่มอายุ 19 – 24
ปี จำนวน ๙ คน
9.3 กลุ่มอายุ 25 ปี
ขึ้นไป จำนวน
๗ คน
10.
หมู่บ้านมีรายได้ ๔๐,๐๐๐ บาท/ปี รายจ่าย ๓๘,๐๐๐ บาท/ปี
มีหนี้สิน บาท
11.
รายได้เฉลี่ยของประชากร (ตามเกณฑ์ จปฐ.
ปีพ.ศ.๒๕๖๐) จำนวน บาท/คน/ปี
ครัวเรือนยากจน(รายได้ไม่ถึง 30,000 บาท
คน/ปี) ปีพ.ศ.๒๕๖๐ จำนวน ครัวเรือน
12.
จำนวนกลุ่มกิจกรรม / อาชีพ
มีจำนวน ๒ กลุ่ม ดังนี้
12.1 กลุ่ม อสม. จำนวนสมาชิก ๑๓ คน
12.2 กลุ่มสตรี จำนวนสมาชิก ๑๐ คน
13.กองทุนในหมู่บ้าน มีจำนวน
๑ กองทุน ดังนี้
13.1 กองทุนหมู่บ้าน มีงบประมาณ
๑,๐๐๐,๐๐๐ บาท
14.
ข้อมูลคมนาคม/สาธารณูปโภค
14.1 การเดินทางเข้าหมู่บ้าน
จากอำเภอสุไหงโก-ลก
ใช้ทางหลวง สายสุไหงโก-ลก – ตากใบ ระยะทาง
๔ กิโลเมตร เลี้ยวซ้ายที่จุดตรวจบ้านน้ำตกเลี่ยงริมคลองชลประทาน
ระยะทางประมาณ ๔ กิโลเมตร ถึงบ้านลูโบ๊ะซามา เป็นต้น
14.2
สาธารณูปโภค
-
มีไฟฟ้าครบทุกครัวเรือน
-
ประปาหมู่บ้าน จำนวน
๑ แห่ง
-
ที่อ่านหนังสือ จำนวน
๑ แห่ง
-
ป้อมชุดรักษาความปลอดภัยหมู่บ้าน ๑ แห่ง
14.3
แหล่งน้ำ
แหล่งน้ำตามธรรมชาติ
- ลำธาร
จำนวน ๑ แห่ง
- คลอง
จำนวน ๑ แห่ง
แหล่งน้ำที่สร้างขึ้นในหมู่บ้าน
- บ่อบาดาล จำนวน ๑ แห่ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น